(اثر محلول پاشی برگی سالیسیلیک اسید، آسکوربیک اسید، پرولین و گلایسین بتائین بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه سورگوم در شرایط تنش خشکی)

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری و همچنین محلول پاشی برگی توسط محلول های سالیسیلیک اسید، آسکوربیک اسید، پرولین و گلایسین بتائین بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی سورگوم در شرایط مزرعه، گلخانه و آزمایشگاه انجام گرفت. این آزمایش در مزرعه به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی و در گلخانه و آزمایشگاه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار در سال زراعی 91 به ترتیب در محل مزرعه، گلخانه و آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. تیمار های آزمایش مزرعه و گلخانه شامل سه سطح آبیاری (100، 75 و 50 درصد ظرفیت مزرعه) و پنج سطح محلول پاشی برگی (سالیسیلیک اسید، پرولین، گلاسین بتائین، آسکوربیک اسید و بدون محلول پاشی) بودند. در شرایط آزمایشگاه بذ رهای سورگوم توسط محلول سالیسیلیک اسید و آسکوربیک اسید که هر کدام شامل چهار سطح (صفر، 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) بودند پیش تیمار شدند و سپس تحت تاثیر چهار سطح پتانسیل اسمزی (صفر، 2-، 4- و 6- بار) که توسط پلی اتیلن گلایکول ایجاد شده بود، پارامتر های جوانه زنی آن ها اندازه گیری شد. به طور کلی نتایج حاکی از معنی دار شدن اثر تنش خشکی بر صفات اندازه گیری شده در هر سه شرایط انجام آزمایش بود به گونه-ای که با افزایش شدت تنش از میانگین صفات کاسته شد. همچنین تاثیر محلول پاشی برگی نیز بر روند تغییرات صفات اندازه گیری شده در مزرعه و گلخانه معنی دار بود به گونه ای که بیشترین تاثیر در راستای کاهش اثر تنش عمدتا مربوط به محلول پاشی سالیسیلیک اسید و بعد از آن پرولین بود. در آزمایش جوانه زنی نیز غلظت 1 میلی مولار سالیسیلیک اسید و آسکوربیک-اسید توانسند در شرایط تنش موجب بهبود شاخص های جوانه زنی بذور سورگوم شوند.